کتاب وقتش نیست
این کتاب از مجموعه کتاب های انسان شناسی برای کودکان است که سعی دارد به تفهیم یکی از عمیق ترین و در عین حال پایه ای ترین مفاهیم انسان شناسی در ذهن کودک بپردازد. که از آن با عنوان نسبت بین دنیا و آخرت یاد می کنیم. در این مبحث، کودک شما آرام آرام در می یابد که دنیا نیز بستری برای تهیه ی امکانات و شرایط لازم برای بهره وری از نعمت های ابدیت است، همان گونه که رحم مادر بستری برای ایجاد اندام ها و امکانات لازم برای زندگی در دنیاست.
کودک در بستر داستانی شیرین و با استفاده از صحنه های آشنای زندگی می آموزد که برای تامین سعادت ابدی باید زندگی دنیایی اش را صرف تجهیز خویش به این امکانات و هماهنگی با شرایط آخرتی کند و هر گونه وقفه در این مسیر، سعادت ابدی او را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
کتاب وقتش نیست داستان بچه کانگورویی به نام کارو است که اصرار دارد زودتر از موعد مقرر و پیش از کسب تمام مهارت های لازم برای زندگی در دنیا کیسه ی مادرش را ترک کند.
در کتاب های این زیرمجموعه (اگر دوست نداری می توانی کرم بمانی، وقتش نیست، کت چرمی ات را پاره کن و خانه ی قبلی، خانه ی بعدی) تلاش شده است کودک را با این مفهوم آشنا کند که دنیا در برابر آخرت خاصیت رحمی دارد و وظیفه ی ما در زندگی دنیایی کسب خصوصیاتی است که بال پرواز ما در جهان دیگر خواهند بود. عدم آشنایی با این مفهوم، انسان را در مواجهه با مرگ به پوچی و نیست انگاری می کشاند و هیچ چیز سخت تر و غم انگیزتر از زیستن برای هیچ نیست.
گزیده ای از کتاب:
مامان کانگورو گفت: به نظرم خسته شدی عزیزم! باید به کیسه برگردی!
کارو سرش را بلند کرد و گفت: نه! آنجا تنگ است. مامان، کارو را نوازش کرد، به نرمی او را از روی زمین برداشت، داخل کیسه اش گذاشت و گفت: تو برای این دنیا هنوز آماده نیستی. اگر امروز کاری که باید را انجام ندهی، فردا نمی توانی کاری که دوست داری را انجام بدهی.
کارو نفهمید مامان چه می گوید. ناراحت شد. خودش را توی کیسه جمع کرد تا از بالای سر آسمان را بهتر ببیند. زیر لب گفت: چقدر بیرون کیسه قشنگ و بزرگ است! ای کاش زودتر از اینجا بیرون بروم! کارو روزی هزار بار سرش را از کیسه بیرون می آورد و …
