کتاب سوال های بزرگ و کوچک پیکول مال من است

کتاب سوال های بزرگ و کوچک پیکول (مال من است!)

این کتاب نوشته ی میشل پیکمل است که طاهره طالع ماسوله آن را به فارسی برگردانده و انتشارات شهر قلم آن را به چاپ رسانده است.

ماجراهای پیکول آینه‌ای است که جلوی کودک می‌گذاریم. او از خلال این قصه‌ها رفتارهای خودش را می‌بیند و امکان بازنگری برایش فراهم می‌شود. نویسنده هر بار یک نکته‌ی اخلاقی را در دل داستانی جذاب برای کودک برجسته می‌کند و او را با سؤال‌«حالا چه فکر می‌کنی؟» رو‌به‌رو می‌کند.

کودک برای یاد گرفتن ملزومات زندگی اجتماعی باید در جمع و در مواجهه با دیگر کودکان باشد. در این جا، نیکول دوستش پیکول را به خانه دعوت می کند تا در تعطیلات آخر هفته با هم بازی کنند. ولی نیکول نمی گذارد میهمانش با اسباب بازی های او بازی کند. اما در نهایت از خلال این در کنار هم بودن، نیکول متوجه اشتباهش می شود و دوستش را در لذت بازی با اسباب بازی هایش شریک می کند و هر دو از بازی با هم مسرور و شاد می شوند.

فرایند اجتماعی شدن به خودی خود در کودک ایجاد نمی شود، بلکه با بودن در جمع دیگر کودکان و در مکان هایی مانند مهد کودک یا مدرسه رخ می دهد. در سال های اول زندگی، کودک معنی شریک شدن وسایلش با دیگر کودکان را درک نمی کند و حتی درکی از این ندارد که وسایلی که از او گرفته می شود، دوباره به او پس داده خواهد شد. بنابراین به کودک انگ خست نزنید. کودک از سن چهارسالگی است که معنای به اشتراک گذاشتن را درک می کند و این مهم به واسطه ی حضور در جمع کودکان برای او قابل فهم خواهد شد.

ولی گه گاه حس حسادت بین کودکان، به ویژه میان خواهر و برادر، حس نوپای به اشتراک گذاشتن را دست خوش چالش می کند. اشتراک گذاری در کودکان تنها از طریق آموزش امکان پذیر است. شراکت و بازی گروهی یکی از اصلی ترین آموزه های زندگی اجتماعی است، زیرا باعث می شود کودک در آینده همکاری و همیاری با افراد جامعه را به درستی انجام بدهد و بتواند بهتر از عهده ی کارهای گروهی برآید. کودکی در زندگی اجتماعی بزرگسالی موفق خواهد بود که از آغاز زندگی اهمیت فعالیت گروهی را آموخته باشد. به این ترتیب کودک به مرور خواهد آموخت که زندگی اجتماعی چقدر دلنشین و زیباست. تربیت کودک اجتماعی باید با طمانینه و آرامش اما به شکلی مداوم و مستمر باشد.